درحالت عادی،بیشترین فاصله ی بین دو وعده ی غدائی 8 تا 10 ساعت است،اما در ماه رمضان این مدت به بیش از 12 ساعت افزایش می یابد. به همین دلیل و با توجه به نیاز بدن به انواع مواد غذائی، باید به برنامه ی غذائی سحر و افطار روزه دار توجه ویژه ای صورت گیرد.
عده ای معتقدند نخوردن سحری برای گروهی از روزه داران مشکل ساز نیست و می توان بدون خوردن سحری به راحتی روزه نگه داشت، اما مسئله ی مهم این است که معیار عدم تاثیرگذاری خوردن بر روی افراد چیست؟ در حقیقت شاید نخوردن سحری بر گرسنگی فرد تاثیرگذار نباشد،ولی نقش آن بر خلق و خوی افراد انکار ناپذیر است. بر همین اساس خوردن سحری از اجزای مهم روزه داری می باشد.